Ulgi, dopłaty, zwolnienia:
Komu należą się alimenty?

Fot: Komu należą się alimenty?

Poprzez ustanowienie obowizku alimentacyjnego, państwo obliguje do opieki nad krewnymi, którzy nie osiągają odpowiednich dochodów. Obowiązek alimentacyjny najczęściej dotyczy dzieci. Mogą one otrzymywać pomoc materialną od rodziców, nawet po ukończeniu 18 roku życia. W naszym kolejnym artykule z cyklu „Ulgi, dopłaty, zwolnienia” tłumaczymy m.in. zasady wypłaty alimentów dla pełnoletnich dzieci. Osoby zainteresowane alimentami, znajdą również odpowiedzi na inne ważne pytania.

Zdolność do samodzielnego utrzymania się to kluczowe kryterium
Najważniejsze informacje na temat zasad przyznawania oraz wypłaty alimentów, znajdziemy w ustawie kodeks rodzinny i opiekuńczy. Wspomniany akt prawny wskazuje, że obowiązek wypłaty alimentów ciąży nie tylko na rodzicach dziecka. W uzasadnionych przypadkach, alimenty dla uprawnionej osoby muszą przekazywać również inni krewni z linii prostej, byli małżonkowie oraz członkowie rodzeństwa. Możliwa jest na przykład wypłata alimentów przez pełnoletnie dzieci na rzecz rodziców albo utrzymywanie żony przez byłego męża. W zdecydowanej większości przypadków, alimenty dotyczą jednak relacji rodzic - małoletnie dziecko.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy mówi, że rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka, jeżeli nie może ono utrzymać się samodzielnie. To zobowiązanie rodzica, prócz środków utrzymania (np. wyżywienie, lokum, odzież, opieka lekarska), dotyczy również środków wychowania (np. zapewnienie wykształcenia i wypoczynku). Wypłacanie świadczeń alimentacyjnych niesamodzielnemu dziecku nie jest konieczne tylko wtedy, gdy może ono utrzymać się dzięki dochodom z własnego majątku (np. odziedziczonych nieruchomości). Warto zwrócić uwagę, że pozostali członkowie rodziny (np. rodzice) otrzymują alimenty tylko ze względu na niedostatek. Takie zastrzeżenie nie dotyczy dzieci.

Płać ratę kredytu niższą nawet o 30%. Porównaj oferty »
Obowiązujące przepisy nie wykluczają obowiązku wypłaty alimentów na rzecz dorosłego dziecka. Takie rozwiązanie może być zastosowane m.in. wtedy, gdy potomek podjął naukę na dziennych studiach wyższych i osiąga zadowalające wyniki. Jedną z przesłanek do zakończenia wypłaty alimentów jest m.in. zdobycie zawodu przez dziecko (np. po zdaniu egzaminu zawodowego w szkole średniej) i niepodjęcie dalszej nauki. Warto zwrócić uwagę, że rodzice mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego wobec pełnoletniego dziecka, jeżeli:

• wypłata alimentów jest związana z nadmiernym uszczerbkiem dla finansów rodzica
• dziecko nie dokłada starań do zapewnienia swojej samodzielności (np. uporczywie odmawia podjęcia pracy)

Sąd rodzinny, w odpowiedzi na pozew rodzica obciążonego alimentami sprawdza, czy nie zachodzi przynajmniej jedna z powyższych przesłanek. Możliwość zakończenia wypłaty alimentów nie wchodzi w grę, jeżeli dziecko ze względu na stan zdrowia jest pozbawione możliwości zarobkowania. W takiej sytuacji alimenty muszą być wypłacane dożywotnio. Po śmierci rodzica, obowiązku wypłaty alimentów nie przejmują jednak spadkobiercy (zobacz art. 139 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).
Wysokość alimentów ustalona przez sąd, powinna odpowiadać zarówno potrzebom dziecka, jak i możliwościom zarobkowym zobowiązanej osoby. Ustalenie kwoty satysfakcjonującej obydwie strony, w praktyce jest bardzo trudne. Sąd zwykle stosuje zasadę równej stopy życiowej zobowiązanego i uprawnionego. Zgodnie z tą zasadą, rodzic dziecka powinien zaspokoić wszystkie potrzeby konieczne do wychowania, ale nie musi pokrywać wydatków, które można uznać za luksusowe (np. kosztów zagranicznych wakacji).

Przejdź na drugą stronę i dowiedz się co można zrobić, gdy rodzic nie płaci alimentów »