Nie wszystko podlega zajęciu przez komornika

Zajęciu nie podlegają rzeczy potrzebne do pracy i codziennego życia

Podstawowe aspekty egzekucji komorniczej są regulowane w ramach ustawy kodeks postępowania cywilnego. Wspomniana ustawa dokładnie określa, które przedmioty nie mogą zostać zaliczone na poczet długów. Do tej kategorii należą:

• ubrania niezbędne dla dłużnika oraz członków rodziny, którzy pozostają na jego utrzymaniu
• ubranie służące do wykonywania pracy lub pełnienia służby
• niezbędne przedmioty urządzenia domowego (np. lodówka, kuchenka, meble pokojowe)
• pościel
• miesięczne zapasy żywności oraz opału, które zaspokajają potrzeby dłużnika oraz osób pozostających na jego utrzymaniu
• przedmioty niezbędne do nauki
• osobiste dokumenty
• wszystkie przedmioty, które mogłyby zostać sprzedane za cenę znacznie niższą od wartości rynkowej i są użyteczne dla dłużnika
• odznaczenia
• przedmioty związane z praktykami religijnymi
• narzędzia oraz inne przedmioty, które są niezbędne do pracy dłużnika (z wyłączeniem wszelkich pojazdów mechanicznych)
• tygodniowy zapas surowców niezbędnych do produkcji (np. skóry używanej przez szewca)
• inwentarz żywy, który jest potrzebny do utrzymania dłużnika oraz jego rodziny (tj. jedna krowa, dwie kozy lub trzy owce wraz z zapasem paszy i ściółki do najbliższych zbiorów)
• gotówka otrzymana w ramach regularnej pensji, emerytury lub renty (o ile limit możliwych potrąceń został już wyczerpany)
• pieniądze niezbędne do utrzymania dłużnika oraz jego rodziny przez okres dwóch tygodni (dotyczy tylko osób, które nie pobierają regularnej pensji)
• przedmioty niezbędne inwalidzie lub członkom jego rodziny

Warto zwrócić uwagę, że kilka powyższych kategorii przedmiotów zostało określonych w bardzo ogólny sposób. Dlatego indywidualna ocena komornika często ma bardzo duże znaczenie. Od jego decyzji zależy np. kwalifikacja lodówki lub pralki do grupy „niezbędnych przedmiotów urządzenia domowego”. W praktyce zdarza się, że takie ruchomości również zostają sprzedane na poczet długów.