Kolejny rok z abonamentem RTV

Pieniądze z abonamentu mają umożliwić jednostkom publicznej radiofonii i telewizji realizowanie przez nie misji publicznej. Od 2003 r. jednak coraz mniej posiadaczy odbiorników radiowych i telewizyjnych płaciło abonament, tym samym wpływy z niego systematycznie malały. W 2004 r. wyniosły one 898,7 mln zł, w 2005 r. – 892,9 mln zł, w 2006 r. – 888,8 mln zł, w 2007 r. – 887,2 mln zł, w 2008 r. – 726 mln zł, w 2009 r. – 622,9 mln zł, w 2010 r. – 552,3 mln zł, a w 2011 r. – ledwie 470 mln zł. W 2012 r. po raz pierwszy od dziesięciu lat zebrano więcej pieniędzy – 550 mln zł. Ale to i tak nominalnie o blisko 40 proc. mniej niż w 2003 r., a realnie mniej aż o 53 proc. Nic więc dziwnego, że od paru lat co pewien czas wybucha dyskusja o zniesieniu abonamentu RTV i zastąpieniu go jakąś powszechną opłatą. Nie ma jednak zgody, jakiego rodzaju miałaby to być opłata, w jakiej wysokości oraz kto i jak miałby ją zbierać. Dlatego przyjdzie nam jeszcze przynajmniej przez rok żyć z abonamentem radiowo-telewizyjnym w starym kształcie.

Za posiadanie odbiornika radiowego w przyszłym roku zapłacimy 5,90 zł, a telewizyjnego lub radiowego i telewizyjnego – 19,30 zł miesięcznie. Szczegóły w poniższej tabeli.

Od kilku lat opłaca się jednorazowo płacić abonament za dłuższe okresy. Np. płacąc za radio za cały rok z góry zaoszczędzimy 7,10 zł (comiesięczne wpłaty to łącznie 70,80 zł), za telewizor lub radio i telewizor łącznie – 23,15 zł (co miesiąc – 231,60 zł).

Opłatę uiszczać należy z góry do 25 dnia pierwszego miesiąca rozliczeniowego. Za wniesione w terminie uważane są również opłaty dokonane 25 dnia danego miesiąca. Ważny jest bowiem dzień dokonania płatności, a nie dzień, w którym pieniądze wpłyną na bankowy rachunek Poczty Polskiej, która zbiera opłaty abonamentowe. (Inaczej niż jest to np. w przypadku spłacania rat kredytu, kiedy to liczy się data wpływu środków na konto.) W konsekwencji, gdy opłata wniesiona 25 dnia miesiąca wpłynie na rachunek 26 lub nawet 27 dnia miesiąca, abonent nie zapłaci odsetek za zwłokę w uiszczeniu abonamentu. Wpłat z tytułu abonamentu RTV należy dokonywać na numer rachunku bankowego, zawierający indywidualny numer identyfikacyjny abonenta. Bez ponoszenia dodatkowych kosztów można to zrobić we wszystkich placówkach pocztowych. Wpłat można dokonywać również w pozostałych instytucjach finansowych oraz przez internet, ale tutaj mogą być już naliczane dodatkowe opłaty (prowizje).

W obecnym stanie prawnym nie wszyscy muszą płacić abonament RTV. Zwolnionych jest od tego przeszło 20 grup użytkowników radioodbiorników i telewizorów – m.in. osoby, które ukończyły 75 rok życia, osoby zaliczone do I grupy inwalidzkiej, kombatanci będący inwalidami wojennymi lub wojskowymi, osoby, które ukończyły 60 lat i mają prawo do emerytury, której wysokość nie przekracza miesięcznie połowy przeciętnego wynagrodzenia i in. By być zwolnionym z abonamentu, osoby te muszą złożyć w urzędzie pocztowym stosowny formularz.

Radio lub telewizor należy zarejestrować w urzędzie pocztowym w ciągu 14 dni od chwili wejścia w ich posiadanie. Dotyczy to zarówno osób fizycznych, jak i firm oraz instytucji. Osoby fizyczne uiszczają miesięcznie jedną opłatę (radiową lub radiowo-telewizyjną) niezależnie od liczby używanych odbiorników w gospodarstwie domowym lub w samochodzie (bo od odbiorników używanych w samochodzie również trzeba płacić abonament). Jedną opłatę abonamentową, niezależnie od liczby używanych odbiorników, wnoszą również podmioty lecznicze niebędące przedsiębiorstwami w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, sanatoria, żłobki, publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne systemu oświaty, publiczne i niepubliczne uczelnie, a także domy pomocy społecznej. Dotyczy to odbiorników używanych w tym samym budynku, zespole budynków lub będących ich własnością samochodach. Firmy i instytucje wnoszą opłatę abonamentową za każdy używany odbiornik radiowy i telewizyjny.