Pensja to nie wszystko

"summary">Kredyt na PIT?
Zgłoś się i pożycz 150 tysięcy zł
bez zaświadczeń

Wynagrodzenie, które wpływa na konto bankowe pracownika, albo które pobiera on w firmowej kasie (choć to ostatnio zdarza się już bardzo rzadko), to tylko część kosztów, jakie pracodawca ponosi w związku z jego pracą. Tak naprawdę, całkowite koszty zatrudnienia pracownika to suma wynagrodzeń brutto oraz pośrednich wydatków pozapłacowych.

Składki, zaliczki, składki…

Na wynagrodzenie brutto składają się:

• składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i zdrowotne (potrącane są przez pracodawcę i przez niego odprowadzane do ZUS),
• zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT – również potrąca ją pracodawca i wpłaca do urzędu skarbowego),
• pobory netto otrzymywane przez pracownika.

Drugą część kosztów pracy z tytułu wynagradzania pracownika za jego pracę, pośrednie wydatki pozapłacowe, pokrywa pracodawca. Są to wydatki ponad to, co pracownik otrzymuje brutto. Składają się na nie:

• składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe (wpłacane do ZUS),
• składki na Fundusz Pracy,
• składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

O tym, ile należnych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne odprowadził za niego pracodawca, zatrudniony dowiedzieć się może z druku „ZUS RMUA Raport miesięczny dla osoby ubezpieczonej”, który powinien otrzymywać teoretycznie co miesiąc, a w praktyce pewnie dostaje go hurtem za cały rok – pod koniec roku albo na początku następnego. Jaka kwota zaliczek na podatek dochodowy została odprowadzona od jego wynagrodzenia w minionym roku do urzędu skarbowego, pracownik dowie się z formularza „PIT-11 Informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy”, którą pracodawca pod rygorem zapłacenia kary musi mu dostarczyć do końca lutego następnego roku.

Jak koszty pracodawcy wyglądają w liczbach?

Polski pracownik dostaje „na rękę” tylko ok. 60 proc. tego, ile w rzeczywistości wynosi jego płacowy koszt dla pracodawcy. W liczbach wygląda to np. tak:
– wynagrodzenie pracownika netto: 1 459,48 zł,
– wynagrodzenie pracownika brutto: 2 000,00 zł,
– koszt pracownika dla pracodawcy (po uiszczeniu przez niego wymaganych obowiązującymi przepisami pośrednich wydatków pozapłacowych): 2 414,80 zł (!)

Gotówka w 20 miut bez wychodzenia z domu. 
Weź pożyczkę całkowicie przez Internet

Nie tylko pobory

Ale nawet i ta kwota to jeszcze nie wszystkie koszty, które pracodawca ponosi na pracownika. Musi przecież jeszcze dać mu stanowisko pracy, także zapłacić np. za jego szkolenie, kształcenie, doskonalenie i przekwalifikowanie kadr, i jeszcze za tysiąc innych rzeczy. Zwalniając zatem pracownika przedsiębiorca nie oszczędza tylko tysiąca, dwóch czy trzech tysięcy złotych jego pensji, ale również sporo ponad tę kwotę. Jednak eksperci od rynku pracy już dawno doszli do wniosku, że zwolnienia to najgłupszy sposób cięcia kosztów w przedsiębiorstwie…

Jak to jest w różnych branżach?

Główny Urząd Statystyczny sprawdził, jakie są ogólne koszty pracy na jednego pracownika w głównych wyodrębnianych przez niego sekcjach zawodowych. W badanym przez GUS okresie średnia kosztu pracy w Polsce wynosiła 4 758 zł, średnia wynagrodzenia brutto – 3 522 zł, a przeciętne miesięczne wynagrodzenie netto – 2 521 zł. To ostatnie wynosiło więc ledwie 53 proc. średniego ogólnego kosztu pracy, choć są branże („Działalność profesjonalna, naukowa i techniczna”, „Transport i gospodarka magazynowa”, „Budownictwo”), w których wskaźnik ten jest niższy niż 50 proc.
Zestawienie przeciętnych miesięcznych kosztów pracy przypadających na jednego zatrudnionego pracownika według branż w porównaniu z przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem brutto i przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem netto w tym samym okresie przedstawiamy w poniższej tabeli (zaokrągleń do pełnych złotych dokonaliśmy zgodnie z ogólnymi zasadami zaokrąglania).