Czynszami trzeba podzielić się z fiskusem

Ryczat przysługuje tylko w przypadku prywatnego najmuRyczałt ewidencjonowany jako preferencyjna forma opodatkowania jest dostępny tylko dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej w zakresie najmu. Kryteria wedle, których rozróżnia się najem komercyjny (tzn. wykonywany w ramach działalności gospodarczej) i najem prywatny nie są dokładnie sprecyzowane. Dotychczasowe stanowisko organów podatkowych wskazuje, że osoba prowadząca ciągły wynajem kilku lokali jest uznawana za przedsiębiorcę.  

Wynajmujący, którzy chcą korzystać z dobrodziejstw niskiej stawki podatkowej (8,50% przychodu) muszą dokonać zgłoszenia w urzędzie skarbowym do 20 dnia miesiąca następującego po dacie otrzymania pierwszego czynszu. W przypadku najmu rozpoczynającego się od początku roku odpowiedni termin to 20 stycznia. Wyjątek od wymienionych zasad dotyczy podatników, którzy rozpoczynają najem w grudniu. Takie osoby do końca bieżącego roku muszą poinformować o wyborze ryczałtu. Niedopełnienie obowiązku zgłoszeniowego skutkuje koniecznością prowadzenia rocznych rozrachunków według skali podatkowej. 

Właściciel domu lub mieszkania, który zdecydował się na ryczałtowy wariant rozliczeń do końca bieżącego roku musi odprowadzać podatek w wysokości 8,50% otrzymanych czynszów. Kwotę należną fiskusowi trzeba wpłacić do 20 dnia następnego miesiąca lub miesiąca rozpoczynającego kolejny kwartał. Wyjątek dotyczy ostatniej płatności miesięcznej lub kwartalnej – jest ona wymagalna do końca stycznia nowego roku. Możliwością dokonywania kwartalnych rozliczeń dysponują osoby, które:

• do 20 stycznia złożyły odpowiedni wniosek w urzędzie skarbowym 
• w poprzednim roku podatkowym osiągnęły przychody z najmu nie większe niż 25 000 euro Podsumowaniem rozliczeń ryczałtowych jest deklaracja PIT-28. Podatnicy muszą ją złożyć do końca stycznia kolejnego roku. 

W ramach zasad ogólnych można uwzględnić wiele wydatkówOsoby wybierające rozliczenia według skali podatkowej muszą gromadzić wszystkie rachunki, które świadczą o kosztach prowadzonego najmu. Taka dokumentacja jest wymagana w przypadku ewentualnej kontroli fiskusa. Dochód wynajmującego mogą pomniejszyć koszty związane z:
• remontami 
• zakupem wyposażenia
• amortyzacją lokalu 
• podatkiem od nieruchomości 
• opłaceniem mediów (o ile umowa najmu wskazuje, że rachunki są pokrywane przez właściciela)
• zakupem ubezpieczenia nieruchomości • odsetkami od kredytu hipotecznego, które zostały zapłacone od momentu rozpoczęcia wynajmu Wszystkie powyższe koszty rozlicza się proporcjonalnie do udziału wynajmowanej powierzchni w ogólnym metrażu. 

Po uwzględnieniu udokumentowanych kosztów wynajmujący uzyskuje kwotę dochodu, która podlega opodatkowaniu stawką 18% lub 32%. Obowiązek zapłaty pierwszej miesięcznej zaliczki na poczet podatku powstaje, gdy łączna suma dochodów z najmu przekroczy 3091 złotych. Obliczona kwota powinna wpłynąć na konto fiskusa do 20 dnia kolejnego miesiąca.    

Karna stawka dla osób unikających podatku wynosi … 75%

Wynajmujący, którzy pozostają w szarej strefie podatkowej muszą liczyć się z poważnymi konsekwencjami ewentualnej kontroli urzędu skarbowego. Jedna z najbardziej dotkliwych sankcji to konieczność zapłaty podatku obliczonego przy zastosowaniu bardzo wysokiej stawki (75%). Sumę zobowiązań ukaranego podatnika powiększają też odsetki (obecnie 10,5% w skali roku). Dodatkowym obciążeniem finansowym jest grzywna za wykroczenie skarbowe.